Introductie emoties onderdrukken
Waarom onderdrukken mannen emoties? Dat is een vraag die ik in deze blog probeer te beantwoorden.
Vooropgesteld: dit is slechts mijn visie hierop. Deze visie wordt echter gestaafd door verschillende zaken, zowel in persoonlijk, theoretisch als praktisch opzicht. Zo heb ik zelf veel ervaring met het onderdrukken van emoties: ik was er vroeger meester in. Tijdens de officiële mindfulness trainingen (MBSR en MBCL) en -studie (Mindfulness Based Cognitive Therapy) heb ik ontzettend veel geleerd hierover in theoretisch opzicht. Ik heb daarbij een jarenlange innerlijke reis terug naar mezelf gemaakt en dus heel veel praktijkervaring met het goed leren voelen van emoties.
Emoties onderdrukken doen we allemaal. Dus mannen zijn daarin geen uitzondering op vrouwen. Toch merk ik zelf nog een behoorlijk verschil op tussen mannen en vrouwen als het gaat om dit onderwerp. En dat wordt helaas onderbouwd door harde cijfers.
Suïcide en verslavingen
Wist je dat mannen wereldwijd twee keer zo vaak zelfmoord plegen als vrouwen? En wist je dat mannen drie tot vier keer zo vaak worden opgenomen voor een verslaving als vrouwen?
Laat ik voorop stellen: deze problematiek is complex, dus ik waag me niet aan harde uitspraken hierover. Wetenschappers en studies vertellen ook niet allemaal hetzelfde verhaal hierin. Toch zijn er diverse studies en wetenschappers die een link leggen met de traditionele genderrollen. Mannen en vrouwen lijken namelijk op een andere manier om te gaan met problemen en emoties.
Het argument dat mannen vaker zelfmoord plegen omdat ze gewelddadigere methodes zouden gebruiken, gaat in veel Europese landen niet op. Wat bij het verschil in suïcide voor de hand lijkt te liggen, is dat mannen minder snel geneigd zijn om hulp te zoeken bij problemen. Renske Gilissen, gedragswetenschapper en manager onderzoek bij Stichting 113 zelfmoordpreventie, beaamt dit: van de 80.000 jaarlijkse crisisgesprekken is het overgrote deel vrouw. Zij vermoedt dat bij mannen vaker dan bij vrouwen het idee heerst dat hulp zoeken een teken van zwakte is (zie volledige artikel).
Dit beeld wordt bevestigd door Isabella Heuser. Zij is hoofd Psychiatrie en Psychotherapie aan het universitair ziekenhuis Charité in Berlijn: “We zien dat jongens en mannen minder vaak het advies van een huisarts, psychiater of psychotherapeut vragen.” Uit een onderzoek van Santiago Ariste (Universtitat Rovira i Virgili in Tarragona, Spanje) blijkt bovendien dat jonge vrouwen en jonge mannen een fundamenteel andere strategie hebben om met pijn en wanhoop om te gaan. Kort gezegd zoeken mannen vaker afleiding en luchten vrouwen vaker hun hart (zie volledige artikel).
Omdat suïcide en verslaving zulke gevoelige en complexe onderwerpen zijn, ga ik in deze blog niet verder hierop in. Wel zoom ik in op de vraag waarom we als mens emoties onderdrukken. Ook kijken we naar welke verschillen er zoal bestaan tussen mannen en vrouwen. Ik noem vier redenen voor het onderdrukken van emoties, waarvan de laatste twee specifiek voor mannen gelden.
Vier redenen voor het onderdrukken van emoties
Emoties onderdrukken #1: We hebben het nooit geleerd
We hebben nooit geleerd hoe we met emoties omgaan. Op school was er geen vak tussen wiskunde, aardrijkskunde en onze Engelse les in, dat ‘omgaan met emoties’ heette. Best raar eigenlijk, aangezien dit één van de belangrijkste ‘skills’ is om te leren. Althans: als je het mij vraagt. We hebben dus nooit geleerd hoe we met onze emoties omgaan. Of hoe we afstand nemen van onze gedachten of gevoelens (door)voelen. Het is dus erg belangrijk om je deze vaardigheden alsnog eigen te maken.
Emoties onderdrukken #2: We willen allemaal weg van pijn
Als mens zijnde willen we allemaal weg van pijn en zoeken we naar genot. Dit heet het Pijn-Genot-Principe (PGP). Dit is een mechanisme dat diep in ons brein verankerd ligt. Negatieve emoties zoals bijvoorbeeld angst en onzekerheid zijn onprettig en daarom willen we ervan weg. We zijn door dit mechanisme al snel geneigd om ze te negeren of onderdrukken. Het is enorm belangrijk om juist naar de pijn toe te leren bewegen. In het boeddhisme wordt pijn zelfs als een poort naar groei gezien. Je leest meer hierover in mijn andere blog via DEZE LINK.
Emoties onderdrukken #3: Stigma op kwetsbaarheid
Vanuit de opvoeding en/of maatschappij zijn wij mannen opgegroeid met het idee dat we onafhankelijk, sterk en krachtig moeten zijn. Dat we niet angstig of verdrietig mogen zijn en dat we vooral niet over emoties of onze gevoelens mogen praten. Want: dit is een teken van zwakte en ‘hoort niet bij een man’. Gelukkig is dit stigma al een stuk minder dan dit jaren geleden was, maar het is er nog altijd. Dit kan voor een enorme interne belasting of druk zorgen. Het is dus belangrijk dat we kwetsbaarheid niet meer als zwakte zien, maar als kracht leren zien. Je leest hierover meer in mijn andere blog via DEZE LINK.
Emoties onderdrukken #4: We hebben verkeerde voorbeelden gehad
We zijn als man afgesneden geraakt van onze emoties omdat we onze vaders en andere mannen nooit uiting hebben zien geven hieraan. En als we het andere mannen nooit hebben zien doen, hoe kunnen wij dan zelf weten hoe we hiermee omgaan? Onze vaders hebben het nooit aan ons geleerd en mogelijk zelfs actief afgeleerd. Zij hebben het echter ook nooit van hún vader geleerd, die het weer nooit van zíjn vader heeft geleerd. Zo is dit een probleem dat al generaties lang in stand blijft. De belangrijke vraag hierbij is nu: willen we dit écht doorgeven aan onze kinderen, of willen we onze verantwoordelijkheid pakken hierin?
Conclusie
Het is belangrijk dat we emoties leren voelen, in plaats van emoties te onderdrukken. Angst, boosheid, pijn verdriet: het mag er allemaal zijn. Als we vanuit ons authentieke zelf willen leren leven, zullen we het totaalpakket aan gevoelens en emoties mogen omarmen. Lichaamsgerichte coaching met methoden zoals mindfulnessmeditatie, ademwerk en EFT, kan hier enorm ondersteunend in zijn. Het is daarbij van belang dat we pijn niet langer uit de weg gaan, maar hier naartoe bewegen. Dit geldt ook voor eventuele pijn uit het verleden die we nog met ons meedragen.
Daarbij is het voor ons mannen belangrijk dat we voorbij de bestaande stigma’s en conditioneringen bewegen. Hierin ligt een ontzettend belangrijke rol voor jou. Want je hebt letterlijk in de hand hoe jouw kinderen en kleinkinderen hiermee om zullen gaan! Dit draait om verantwoordelijkheid of eigenaarschap nemen. Maar dit kan in je eentje een hele opgave zijn, juist omdat die stigma’s en conditioneringen zo ongelooflijk sterk zijn. Mijn advies is dus om daarvoor een mannencoach in te schakelen. Die zorgt ervoor dat jij je gezien, gehoord en gesteund voelt en motiveert en stimuleert je in dit proces.
Ben je getriggerd door deze blog? En wil je weten wat ik als mannencoach voor je kan betekenen hierin? Plan direct een kennismaking met me in via DEZE LINK.
Tom Koehorst
0 reacties